Historia zespołu

Rys historyczny Zespołu Ludowego „Mojęcice”

            Wszystko rozpoczęło się od założenia Koła Gospodyń Wiejskich w Mojęcicach  pod hasłem: „Mojęcickie Babki – koło, żeby im się żyło lepiej i wesoło” .

Koło Gospodyń Wiejskich w Mojęcicach od samego początku aktywnie włączało się w życie społeczno – polityczne, gospodarcze i kulturalno – oświatowe wsi. Członkinie uczestniczyły w rozmaitych kursach rolniczo – sadowniczych, estetyzacji wsi, kulinarnych, artystycznych itp. Brały również udział w konkursach organizowanych przez WZKR oraz prowadziły latem sezonowy dzieciniec.

            Po dziesięciu latach działalności, Koło Gospodyń Wiejskich powołało do życia Zespół Teatralny. Ubarwiał on nie tylko życie mieszkańców Mojęcic, ale również odwiedzał okoliczne miejscowości. Jak wspominają ówczesne działaczki za pieniądze pozyskane za występy zakupiono pierwszy we wsi telewizor, który został ustawiony na świetlicy. Artyści, choć amatorzy i społecznicy, bardzo szybko osiągnęli wysoki poziom, pokazując zaangażowanie i piękną współpracę.

            Te wszelkie artystyczne, mojęcickie działania doprowadziły do tego , że 12 kwietnia 1979r. podczas spotkania przedstawicieli Koła Gospodyń Wiejskich w Mojęcicach, Spółdzielni Kółek Rolniczych w Wołowie i Wołowskiego Ośrodka Kultury doszło do podpisania aktu powołania Ludowego Zespołu „Mojęcice”.

Członkinie samodzielnie szyły i wyszywały pierwsze stroje, w których zespół występował regularnie do 2021r.  a zaprojektowała je siostra pana Mirosława Hermaszewskiego. Na uszycie tych strojów zespół otrzymał od swojego opiekuna SKR-u pieniądze, które wystarczyły jednak tylko na zakup materiału. Panie same szyły stroje, a następnie haftowały i dekorowały kamizelki cekinami. Buty natomiast ufundowały miejscowe zakłady pracy. W okresie czterech dekad działania przez zespół przewinęło się niemal 150 osób. Kilka osób z pierwszego składu występuje w zespole do dziś. Członkinie z nostalgią wspominają dawne dymarki, dożynki, święta ludowe, kolejne edycje Kolorowych Wsi, audycje w Polskim Radiu i wywiady dla tygodnika „Gospodyni”. Pierwszym instruktorem,  z ramienia Wołowskiego Ośrodka Kultury, był  p. Marek Rudnicki.

Zespół od samego początku ciężko, choć radośnie, pracował podczas prób, które odbywały się dwa razy w tygodniu do późnych godzin wieczornych  po to, by już 29 kwietnia 1979r. wystąpić na pokazie środowiskowym Amatorskich Zespołów Artystycznych w Wołowie, a następnie na kolejnych imprezach jak:  Przegląd Amatorskich Zespołów Artystycznych w Trzebnicy, Kolorowe Wsie, przeglądy i występy okolicznościowe i inne turnieje. Pierwszym utworem Zespołu była pieśń „W kadzidlańskim boru”.

            W 1987 roku opiekę nad Zespołem objął muzyk – akordeonista pan Lucjan Sadowski. Wychowywany był w rodzinie wielkiego społecznika. Jego ojciec Józef, jako pierwszy, zaczął artystycznie rozwijać wieś Mojęcice. Pan Lucjan z ogromnym zaangażowaniem i oddaniem działał w Zespole przez kolejnych 15 lat  i w tym czasie Zespół nie miał szans osiąść na tzw. „laurach”. To była kontynuacja radosnej, ciężkiej pracy, wielu godzin ćwiczeń, co prowadziło do licznych sukcesów i nagród.

            W roku 2002 instruktorem muzyczno-wokalnym została pani Aleksandra Żminkowska – sopranistka i pedagog wokalny. Kapelą składającą się z akordeonu, skrzypiec, kontrabasu i trąbki kierował p. Zdzisław Jamborski, a kierownikiem zespołu był pan Jerzy Warszycki, a następnie pan Andrzej Wątroba.

            Początkowy repertuar oparty był na kulturze, tradycji i obyczajach przywiezionych do Mojęcic z ziem wschodnich, z czasem zaczął się rozrastać, by dziś stanowić obszerny śpiewnik mieszczący się w kilku segregatorach. W repertuarze znajdują się piosenki ludowe, inscenizacje obrzędów ludowych, piosenki biesiadne, kresowe, patriotyczne, sakralne, kolędy i pastorałki. Na przestrzeni lat swojej działalności Zespół ubarwiał swoimi występami zakładowe imprezy PGR-u, imprezy gminne, uroczystości państwowe i kulturalne. Brał udział w rozmaitych festiwalach, przeglądach i konkursach, w których wielokrotnie otrzymywał pierwsze miejsca lub inne wyróżnienia i nagrody. W swej historii odnotował także występy zagraniczne na Ukrainie, na Litwie i w Niemczech, reprezentując tam Gminę Wołów i nasz kraj. Zespół nagrał 6 płyt. Dwukrotnie brał udział w audycjach Radia Wrocław. Wśród licznych odznaczeń i nagród najcenniejszą dla zespołu jest dyplom z błogosławieństwem Ojca Świętego Jana Pawła II za zaangażowanie w życie tutejszej parafii. Zespół dwukrotnie otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za upowszechnianie kultury ludowej. Ponadto otrzymywał nagrody Marszałków Województwa Dolnośląskiego i Starostów Powiatu Wołowskiego oraz pióro od pana Janusza Piechocińskiego za kultywowanie kultury ludowej, tradycji i patriotyzmu. Za swoje dokonania na koncie ma Odznakę Zasłużonych Działaczy Kultury. Dwóch członków zespołu zostało odznaczonych przez Prezydenta RP Złotym i Brązowym Krzyżem Zasługi. Zespół zajmował czołowe miejsca w większości edycji „Kolorowych Wsi”, „Na Folkową Nutę”, „Targach Kultury”, Wojewódzkich i Powiatowych Przeglądach Kolęd. Występował także na przeglądzie Euroregionalnym Piosenki Ludowej i Przeglądzie Tradycji Dolnośląskiej w Operze Wrocławskiej. W roku 2012 zainicjował „Dolnośląski Przegląd Zespołów Ludowych w Mojęcicach”, który odbywa się co roku w ostatni weekend  maja po dniu  matki.

Z okazji 30 – lecia , które obchodzono w roku 2009 zespół otrzymał stroje dolnośląskie, w których występował okazjonalnie.

W roku 2019 zespół obchodził swoje 40– lecie/gody rubinowe i z tej okazji otrzymał nagrodę pieniężną w wysokości 15 000 zł.

W roku 2020 przy wsparciu finansowym środkami  Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego otrzymał nowe stroje ludowe wzorowane na strojach piotrkowskich i tych pierwszych strojach Zespołu.

W czwartym kwartale roku 2021r. zespół otrzymał od Burmistrza Gminy Wołów nową siedzibę – świetlicę, która mieści się w Mojęcicach przy ul. Głównej 20. Lokal został urządzony i dostosowany do potrzeb zespołu, który rozwija się i doskonali się pod względem technicznym i artystycznym. Tworzą go społecznicy, którzy z wielkim zaangażowaniem pracują nad krzewieniem i kultywowaniem kultury i tradycji ludowych.